موضوع: "تفسیر"

علل پیدایش فتنه ها

نوشته شده توسطحوزه علمیه باقرالعلوم (ع) 18ام مهر, 1396

همواره آغاز پدید آمدن فتنه ها، هواپرستی، و بدعت گذاری در احکام آسمانی است، نوآوریهایی که قرآن با آن مخالف است، و گروهی (با دو انحراف یاد شده) بر گروه دیگر سلطه و ولایت یابند، که برخلاف دین خداست. پس اگر باطل با حق مخلوط نمی شد، بر طالبان حق پوشیده نمی ماند، و اگر حق از باطل جدا و خالص می گشت زبان دشمنان قطع می گردید. اما قسمتی از حق و قسمتی از باطل را می گیرند و به هم می آمیزند، آنجاست که شیطان بر دوستان خود چیره می گردد، و تنها آنان که مشمول لطف و رحمت پروردگارند نجات خواهند یافت.

چرا نماز می خوانیم(فلسفه نماز چیست)

نوشته شده توسطحوزه علمیه باقرالعلوم (ع) 17ام مهر, 1396

پاسخ استاد حسین انصاریان

نماز از ارکان عبادات حق است ، بنابراین اول باید بدانیم چرا خداوند را عبادت می کنبم تا آنگاه فلسفه نماز نیز روشن گردد. یکی از پایدارترین و قدیمی ترین تجلیات روح آدمی و یکی از  اصیل ترین ابعاد وجود آدمی ، حس نیایش و پرستش است ، هر زمان و مکانی که بشر وجود داشته است ، نیایش و پرستش نیز وجود داشته است . پیامبران پرستش را نیاوردند و ابتکار نکردند ، بلکه نوع پرستش را یعنی نوع آداب و اعمالی که باید پرستش به آن شکل صورت گیرد به بشر آموختند . احساس نیایش ، احساس و نیاز غریزی است به کمالی برتر که در او نقصی نیست و جمالی که در آن زشتی وجود ندارد ، انسان در حال پرستش از وجود محدود خویش می خواهد پرواز کند و به حقیقتی پیوند یابد که در آنجا نقص و کاستی و فنا و محدویت وجود ندارد و به قول –اینشتاین – دانشمند بزرگ عصر ما : در این حال فرد به کوچکی آمال و اهداف بشری پی می برد و عظمت و جلالی را که در ماورای امور و پدیده ها در طبیعت و افکار تظاهر می نماید حس می کند . لذاپرستش جزء غرائز ذاتی و فطری بشر است ، یعنی بشر فطرتا گرایش دارد که یک چیز را تقدیس و تنزیه کند و خویشتن را به او نزدیک کند پیام قرآن این است که ای انسان ! رب خود ،پروردگار خود ،صاحب اختیار خودت را بپرست . الذی خلقکم و الذین من قبلکم : کسی که شما و گذشتگان شما را آفریده است . پرستش نوعی رابطه خاضعانه و ستایشگرانه و سپاسگرانه است که انسان با خدای خود برقرار می کند . عبادت و پرستش علاوه براینکه نیاز فطری بشر است ، راز آفرینش انسان نیز عبادت است و ماخلقت الجن و الانس الا لیعبدون (همانا جن و انس را نیافریدیم مگر برای اینکه مرا پرستش کنند )  عبادت یک پیمان الهی است که انسان در روز ازل با خدای خود پیمان عبودیت بسته است الم اعهدالیکم یا بنی ان لاتعبد و الشیطان انه لکم عدو مبین ،و ان اعبدونی هذا صراط مستقیم . (ای بنی آدم ، آیا من با شما پیمان نبستم که شیطان را پرستش نکنید و مرا پرستش کنید که راه راست است و شما را به سعادت می رساند .) عبادت ماموریت انسان است .

وما امروا الا لیعبدوا الله مخلصین له الدین ….؟ ( آیا مامور نشدید که فقط خدا را خالصانه پرستش کنید ) اکنون که روشن شد عبادت و پرستش از غرایز ذاتی و از نیازهای  فطری انسان است جایگاه نماز در پرستش و عبودیت روشن می شود : نماز عالی ترین تجلی پرستش و عبادت است ، زیرا پرستش یا قولی است یا عملی . و نماز هر دو را  در بر دارد چون اذکار نماز مانند قرائت حمد و سوره ، ذکر رکوع و سجود و تشهد عبادت قولی است و قیام و رکوع و سجود عبادت عملی است نماز رفیع ترین و با اهمیت ترین جایگاه را در عبادات دارد  و در راس آنها می باشد نماز منبع تغذیه روح انسان وامداد الهی است انسان با نماز می تواند قوت بگیرد و انرژی در جهت نیل به کمالات حاصل کند . واستعینوا و بالصبر  الصلاه…. (از نماز استمداد کنید …) کسی که می خواهد یک مسلمان واقعی و مجاهد نیرومند باشد باید نماز خوان خالص و مخلص باشد علی (ع) در آخرین وصایایش که در واپسین لحظات عمر آن حضرت بود فرمود: الله الله فی الصلوه فانها عمود دینکم : ( خدا را خدا را ، درباره نماز که نماز استوانه خیمه دین شماست امام صادق(ع) در آخرین نفس های عمر با برکت خویش فرمودند : لن تنال شفاعتنا مستخفا بالصلاه (هرگز شفاعت ما به مردمی که نماز را سبک بشمارند، خواهد رسید ) . نماز بنیان اعتقادی انسان را به مبداء و معاد تقویت می کند . از حضرت علی (ع) سئوال شد : چرا ما دوبار سجده می کنیم . امیر مومنان (ع) این آیه را خواند : منها خلقناکم و فیها نعیدکم و منها نخرجکم تاره اخری . یعنی سجده یاد آور قیامت و صحنه محشر و مبعوث شدن انسان است .

شخصی از امام صادق (ع) پرسید : برترین چیزهایی که بندگان با آن به پروردگارشان تقرب می جویند و نزدیک می شوند چیست ، حضرت فرمودند : بعد از معرفت و شناخت (خداوند متعال ) من بهتر از نماز نمی دانم . و همین اهمیت نماز است که نسبت به کوتاهی به آن شدیدا نهی شده است از رسول اکرم (ص) روایت شده که فرمود: مبادا  نماز خود را ضایع سازید ، زیرا هرکس که نماز خود را ضایع نماید خدا او را با قارون و فرعون و هامان محشور نماید ، و برخدا حق است که او را با منافقان در آتش افکند ، پس وای برکسی که بر نماز خود مواظبت و نگهبانی ننماید .

سبب عزت موجود نماز است نماز              زینت درگه معبود نماز است نماز

بی نماز از نظر لطف خدا محروم است         شرع را مقصد و مقصود نماز است نماز

شاه عطشان که همه عاشق و دیوانه اوست   گفت عز و شرف و جود نماز است نماز

تاملی در دیدگاههای استاد شهید مطهری

نوشته شده توسطحوزه علمیه باقرالعلوم (ع) 6ام شهریور, 1396

تفسیر سوره قلم

✅جر و پاداش بی نهایت

این خودش به طور كلی یك حسابی است كه چطور می شود اجر و پاداشی بی نهایت باشد و یا اجر و پاداشی محدود باشد. 

انسان گاهی یك عمل فردی انجام می دهد، فقط خودش است و برای خودش. این عمل به همان جا كارش تمام می شود.

بسیاری از مردم وقتی كه بمیرند دفتر عملشان هم با خودشان بسته می شود: ?«اذا مات ابن آدم انقطع عنه عمله»? فرزند آدم كه بمیرد عملش از او بریده می شود، یعنی دفتر عملش بكلی بسته می شود «الا عن ثلاث» مگر از سه چیز (در واقع سه گروه مردم) :

✔️ «صدقة جاریة» كار خیری انجام بدهد كه بعد از مردن او هم آن كار #خیر جریان دارد. 

برای خدا مدرسه ای یا مسجدی و یا درمانگاهی تأسیس می كند، هر كار خیری، كه بعد از مردنش خودش رفته است ولی كارش دارد كار می كند، پس اجرش تا آن هست قطع نمی شود.

? «أو ورقة علم ینتفع بها»?

✔️ یك برگ دانش مفید (گفته اند یك برگ حداقل است، چون یك كتاب مشتمل بر برگهای متعدد است) ؛ اگر از كسی فقط به اندازه ی یك ورق دانش بماند كه بعد از او مردم منتفع شوند، تا این برگ دانش و كتاب و ورقه وجود دارد و تا مردم از آن استفاده می كنند اجر این آدم قطع نمی شود. 

?«أو و لد صالح یستغفر له»?

 فرزند #صالحی را به دنیا آورده و تربیت كرده كه بعد از او برای او #استغفار می كند (یا به موجب روایات، منحصر به استغفار نیست، بعد از او كار خیری انجام می دهد) .

?در حدیث است: عیسی بن مریم از قبرستانی می گذشت، با چشم غیبی و ملكوتی احساس كرد كه شخصی معذّب است. بار دیگر از آنجا گذشت و دید عذاب از او برداشته شده است. 

از خدای متعال رازش را خواست، به او گفتند این فرزندی از خود باقی گذاشته است كه او در این خلال 

«اوی یتیما و اصلح طریقا» 

دو كار خیر كرد، یكی اینكه یتیم و بی پناهی را جا داد، دیگر اینكه راهی را اصلاح كرد؛ 

یك راه خرابه ای بود كه مردم ناراحت بودند، جاده و راهی را اصلاح كرد؛

 خداوند به موجب عمل فرزندش به این شخص پاداش داد كه آن فرزند را او این طور ساخته بوده است.

وقتی كه یك انسان عادی- مثلاً كسی كه یك كتاب مفید تألیف كرده است كه سالها در میان مردم باقی می ماند- هنوز نزد خدا دفترش باز است، به یقین پیغمبر كه نه یك نفر، نه دو نفر، نه هزار نفر، نه یك میلیون نفر، نه صد میلیون نفر، نه یك قرن و نه دو قرن سرچشمه ی تمام خیرات و بركات است، از او قطع شدن [اجر] معنی ندارد، تا دنیا دنیاست [اجر و #پاداش دارد. ] آن وقت انسان #اجر دارد كه كار او از روی كمال عقل و دانایی و اختیار باشد، چون شرط تكلیف این است كه انسان عاقل و مختار و با اراده باشد (و بالغ بودن كه یك امر مفروض و مسلّمی است) .

?«وَ إِنَّكَ لَعَلی خُلُقٍ عَظِیمٍ»? 

همانا تو بر خُلقی عظیم هستی. اولاً معنایش این است كه تو دارای خلق عظیم هستی؛ ثانیاً چرا «علی خلق عظیم» گفته است؟