حضرت آیت الله وحید خراسانی مدظله:

? این قضیه را اساطین اهل حدیث نقل کردند، از مفضل بن عمر، گفت: من با حضرت در مکه قدم می زدیم، رسیدیم به یک زنی، آن زن با دخترهایش زار زار گریه می کردند…

- در مقابل آنها یک گاو مرده ای بود، امام ششم به آن جا رسید، رو کرد به آن زن که چرا گریه می کنی؟!

?گفت تمام معیشت من و این دخترهای یتیم از شیر  این گاو بود، آن هم مرد، من و بچه هایم چه بکنیم؟!

- این کلمه را که شنید فرمود: آیا می خواهی گاو مرده را برایت زنده کنم؟ زن سر بلند کرد گفت: با این دردی که من دارم، آیا مرا مسخره می کنی؟!

? این است امام ششم [سلام الله علیه]، یک لب جنباند، بعد قدمش را به گاو زد، تا قدم رسید به گاو، یک دفعه گاو مرده به سر پا ایستاد.

? مهم این است که قدم او این کار را می کند؛ کاری که نفس عیسی بن مریم کرد، قدم جعفر بن محمد [سلام الله علیه] می کند.

?یک مرتبه زن شیون زد، ایها الناس! بیایید که عیسی بن مریم پیدا شده. مفضل گفت: امام فوری خودش را در میان جمعیت گم کرد که مردم نفهمند چه خبر است.

? این است مقام امامت او. رأس و رئیس مذهب این است.

? الخرائج راوندی ج۱ ص۲۹۴