بنا بر روایات اسلامی، آغاز ماه ذی الحجة سالروز تولد ابراهیم خلیل الله است که ادیان ابراهیمی (یهودیت، مسیحیت و اسلام) همه به او منسوبند.

?( الکافی ج4 ص 149، من لا یحضره الفقیه ج2 ص 87، تهذیب الاحکام ج4 ص 304) 

دهمین روز از این ماه نیز یادآور تسلیم شدن آن ابرمرد تاریخ در پیشگاه الهی است که با دستان خویش فرزندش را به قربانگاه آورد.

بسیار پسندیده است که همچون هفته وحدت (فاصله دو روایت تاریخ ولادت پیامبر اکرم ص) مسلمانان پیشتاز شده فاصله میان این دو واقعه مسرت بخش را به عنوان «دهه گفتگوی ادیان ابراهیمی» معرفی کنند تا به این بهانه پیروان بزرگترین دین های جهان، گرد هم آیند و به جای این که از پشت دیوارهای شیشه ای لب خوانی کرده و به تکفیر یکدیگر روی آورند، روبروی هم نشسته و از نزدیک نظریات یکدیگر را شنیده، بر نقاط مشترک پافشاری کنند تا به جهانیان ثابت کنند که «دینداری» در ادیان ابراهیمی مایه نزدیک شدن به یکدیگر و در کنار هم ایستادن است نه تفرقه و رویارویی.