۱- زمان آن کم و حدود ۷۰ سال طول کشید.

۲- امام مهدی در این مدت به کلی از دیده ها پنهان نبود، بلکه با وُکَلا و سَفیران خاصّش در تماس بود و گاهی این سفیران، قرار ملاقاتِ مردم با ایشان را ترتیب می دادند.*۱

۳- امام زمان در این دوره ۴ وکیل داشت که برای تک تک آنان حکم وکالت صادر نمود و دیگر نمایندگان از طرف این ۴ نفر ماموریت داشتند. بعد از این دوره، فرد خاصّی بعنوان نائب ویژه ایشان وجود ندارد بلکه هرکس شرایطش را دارا باشد (مانند فُقَها) می تواند نماینده عام آنحضرت باشد.

۴- در دوره غیبت صُغری ممکن بود برخی امام را ببینند و بشناسند، ولی در دوره غیبت کُبری کسی ایشان را نمی بیند و یا اگر ببیند، او را نمی شناسد.*۲  اگر هم برخی خواص ببینند و بشناسند، اجازه ندارند برای دیگران بگویند مگر با اجازه خود حضرت

? ۱-الغیبة طوسی ص۲۱۶؛ ۲-پژوهشی پیرامون زندگانی نُوّاب خاص امام زمان، غفارزاد