امروز سومین جلسه ی تفسیر ،توسط استاد عزیزمان خانم یوسفی برگزارشد قصددارم نکاتی ازاین جلسات عرض کنم امیدکه مفید باشد ایشان از سوره علق که به روایتی اولین سوره ی نازل شده برپیامبر می باشد ایتداآیه ی «بسم الله الرحمن الرحیم »اینکه ترجمه ی این آیه به«به نام خداوند بخشنده ی مهربان »اشتباه است دلیل اینکه اگر درکتابهای لغت وترجمه اگر به نام خداوند بخشنده ی مهربان رابه عربی ترجمه کنید هیچگاه «بسم الله الرحمن الرحیم »نخواهد شدودرترکیب این آیه هم بسم جارومجرور متعلق به فعل یاشبه فعلی که ابتدای هرسوره ای میباشد والله مضاف الیه اسم، والرحمن والرحیم دوصفت اسم میباشند درعربی برخلاف فارسی مضاف الیه برصفت مقدم میشود امادرفارسی، مثل کتاب خوب من ،صفت برمضاف الیه مقدم شد واینکه اسم از سمو به معنای نشانه وعلامت میباشد وسوال از کسانیکه میفرمایند رحمن ورحیم صفت الله هستند «چراباید دوصفت رحمن ورحیم برای خداوند ذکر شود»درنتیجه شاید ترجمه صحیح این باشد به نشانه خداوندکه رحمن ورحیم است ودرآیات دیگری خداوند نشانه خود راپیامبر معرفی میکند پس مادرهر سوره مستقیم نام خدارانمیبریم بلکه کارها وآیات رابه نشانه خداشروع میکنیم به نظر حقیر ،شاید این گونه شروع کردنها خود بستر ظرفیت سازی باشد یعنی مابرای درخانه ی خدارفتن نیاز به توسل به نشانه اش پیامبر ومعصومین داریم ودانستن اسماء الهی وبکاربردن آن درظرفیت هرکسی نیست برای تأمل بیشتر به تفسیر تسنیم آیت الله جوادی آملی رجوع شود