? آنچه مصلحان و حقوق‌دانان با اخلاص گفته‌اند، همه سخن از #عدالت_اجتماعی است، یعنی: اجرای عدالت در میان اجتماعات بشر، و در حقوق اجتماعی، لیکن #عدالت، واقعیت عظیم دیگری است، که همواره مورد غفلت بوده است، مگر در تعالیم پیامبران.

?عدالت، پیش از اینکه در مرحلهٔ اجتماع مطرح باشد، باید در مرحلهٔ نفوس بشری مطرح باشد: هر نفسی و جانی باید عادل باشد، و عدالت را در ذات خود پدید آورده باشد. و ما این مرحله را، #عدالت_انفسی می‌نامیم.

?عدالتِ انفسی، هنگامی به تمام معنی تحقق خواهد یافت، که انسان عدالت را در همهٔ جهان، و برای همهٔ چیزها، حتی جانوران و گیاهان و دیگر مظاهر طبیعت بخواهد، و در همهٔ آن‌ها مُجریٰ دارد. و ما این مرحله را #عدالت_آفاقی می‌نامیم.

? پس باید همواره، برای تحقق عدالت آفاقی و انفسی کوشید. [زیرا هنگامی که این دو مهم تحقق پذیرفت]

تحقق عدالت اجتماعی امری است حاصل شده و پیش‌پا افتاده.

? منتظران مهدی(عج)، اکنون -و در طول تاریخ #انتظار - در طلب چنان آرمانی‌اند که یاد شد، یعنی تحقق عدالت جامع…

? #محمد_رضا_حکیمی، خورشید مغرب، ص۲۶۰و۲۶۱