​استاد سید محمّدمهدی میرباقری:

انسان می‌تواند خودش به تنهايي بنشيند گريه کند. 

بزرگي شنيده بود که مرحوم ملاآقا دربندي نمازشب‌هاي عجيبي مي‌خواند. يک شب ايشان را دعوت کرد و تا ديروقت نگه داشت. ديروقت که شد، گفتند: آقا همين‌جا استراحت کنيد! ايشان استراحت کرد. هنگام نمازشب مشاهده کردند که چند ساعت به اذان برخاست و در بسترش نشست و گفت: “السلام عليک يا اباعبدالله، حسين جان تو را کشتند…” اين را گفت و شروع کرد به گريه کردن و متصل گريه کرد. رفت وضو گرفت؛ گريه کرد. آمد و نشست؛ گريه کرد. همینطور گريه کرد تا اينکه اذان گفتند و بعد برخاست و نماز صبحش را خواند. 

نه اينکه ما هميشه بايد همين کار را بکنيم؛ بلکه هم باید نمازشب خواند و هم براي سيدالشهدا(ع) گريه کرد. 

اما اينگونه گريه‌کردن احتياجي به مجلس روضه ندارد. 

اگر بتوانيم در منزلمان مجالس روضه برگزار کنيم، بهتر است؛ چرا که اين روضه‌هاي هفتگي منزل و خانواده انسان را بيمه کرده و دست شيطان را از منزل ما قطع مي‌کند؛ اما اگر نشد، خودمان بنشينيم و براي امام حسين(ع) گريه کنيم…». ۹۳/۸/۱۳