مقام معظم رهبری چند مدتی است که روی مقوله نفوذ تأکید بسیاری دارند، ایشان بی‌جهت و بی‌منطق حرفی را مطرح نمی‌کنند. می‌توان گفت تمام اطلاعات ریزودرشت کشوری و جهانی به سمع مبارک ایشان می‌رسد و ایشان هم با تجزیه‌وتحلیل و ذهن بسیار قوی و پردازشگرشان و حکمت بی‌مثال خودشان، آن‌ها را درک و بیان می‌کنند. مشخص می‌شود که معظم‌له از این‌ جهت بسیار احساس خطر می‌کنند که مدت‌های زیادی است که به این بحث می‌پردازند.

ایشان ‌در همین زمینه می‌فرمایند: «نفوذ دو جور است: یک نفوذ، موردی است، فردی است؛ و یک نفوذ، جریانی است. نفوذ موردی خیلی نمونه دارد، معنایش این است که فرض کنید شما یک‌ دم‌ودستگاهی دارید، یک مسئولی هستید؛ یک نفر را با چهره‌ی آرایش‌شده، بزکش داده، با ماسک در مجموعه‌ی شما بفرستند؛ شما خیال کنید دوست است، در حالی‌که او دوست نیست، تا او بتواند کار خودش را انجام دهد؛ گاهی جاسوسی است که این کمترینش است؛ یعنی کم‌اهمّیّت‌ترینش جاسوسی است، خبرکشی و خبرده‌ی است؛ گاهی کارش بالاتر از جاسوسی است، تصمیم شما را عوض می‌کند. شما یک مدیری هستید، یک مسئولی هستید، تصمیم‌گیر هستید، می‌توانید یک حرکت بزرگ یا مؤثری انجام دهید، اگر چنان‌چه این حرکت را این‌جور انجام دهید این به نفع دشمن است، او می‌آید کاری می‌کند که شما حرکت را این‌جور انجام دهید؛ یعنی تصمیم‌سازی. در همه‌ی دستگاه‌ها سابقه هم دارد؛ فقط هم دستگاه‌های سیاسی نیست، دستگاه‌های روحانی و دینی و مانند این‌ها هم همیشه وجود داشته. مرحوم آقای «سیّد حسن تهامی» که از علمای بزرگ کشور ما و ساکن بیرجند بود، رفته بود در بیرجند مانده بود؛ ملّای خیلی بزرگی بود، اگر در قم یا نجف می‌ماند، حتماً مرجع تقلید می‌شد؛ مرد بسیار دانایی بود. ایشان خودش برای من نقل کرد؛ گفت آن‌وقتی که عراقی‌ها با انگلیس‌ها می‌جنگیدند -در [سال‌] ۱۹۱۸؛ قریب صدسال پیش- یکی از مراجع وقت، یک نوکری داشت که خیلی مرد خوبی بود، با طلبه‌ها گرم می‌گرفت، صحبت می‌کرد، با همه آشنا بود، با همه رفیق بود؛ اسمش را هم ایشان می‌گفت؛ من یادم نیست. گفت بعد که انگلیس‌ها غلبه پیدا کردند و عراق را تصرّف کردند و آخرین جا نجف بود که وارد نجف شدند، خبر رسید به طلبه‌ها که این نوکر فلان آقا، یک افسر انگلیسی است! گفت من باور نکردم؛ گفتم مگر می‌شود چنین چیزی؟ بعد می‌گفت در بازار خویش -بازار معروفی است در نجف- داشتم می‌رفتم، دیدم هفت هشت ده نفر افسر انگلیسی و نظامی انگلیسی سوار اسب‌ دارند می‌آیند -آن‌وقت با اسب رفت‌وآمد می‌کردند- یک افسری هم جلوی‌شان است؛ خب، من کنار وایسادم که این‌ها بیایند رد شوند؛ وقتی رسیدند به من، دیدم آن افسری که جلو بود، از آن بالا گفت: آقای آ سیّد حسن، حالت چطور است! نگاه کردم دیدم بله، همان آقایی است که نوکر فلان مرجع بود؛ سال‌هاست ما این را می‌دیدیم. گاهی نفوذ این‌جوری است؛ نفوذ شخصی است؛ وارد خانه‌ی کسی، وارد دستگاه کسی می‌شوند. در دستگاه‌های سیاسی هم الی‌ماشاءالله از این قبیل وجود داشته است؛ امروز هم ممکن است باشد؛ البتّه خطرناک است».[۱]

ایشان در جای دیگر می‌فرمایند: «دشمن یک‌چیزی می‌گوید، یک‌چیزی می‌خواهد، این را با وسایل گوناگونی، با چند واسطه کاری می‌کند که از زبان فلان آدم موجّه که نه پولی از دشمن گرفته، نه تعهّدی به دشمن داده، بیرون بیاید. مگر ندیدیم این‌ها را؟ مگر تجربه نکردیم این‌ها را؟ در همین مجلس شورای اسلامی مگر ندیدیم که یک نماینده‌ای آمد نظام را متّهم کرد به دروغ‌گویی! گفت ما ده سال است، سیزده سال است داریم به دنیا دروغ می‌گوییم، در میز خطابه مجلس شورای اسلامی! در این منبر عمومی! خب، او حرف دشمن را دارد می‌زند؛ دشمن به ما می‌گفت شما دروغ میگویید! حالا یکی از خود ما پیدا می‌شود می‌گوید نظام دارد دروغ می‌گوید! این نفوذی نیست؟ احیاناً خودش هم خبر ندارد و نمی‌داند. مجلسی داشتیم که در حال مذاکرات گرم دشوار هسته‌ای در دورانی که رئیس‌جمهور محترم فعلی ما رئیس مذاکرات هسته‌ای بود و داشتند با زحمت، با شدّت حرف می‌زدند، با طرف‌های مقابل مجادله می‌کردند و درواقع مبارزه می‌کردند برای اینکه حرف ایران را سبز کنند، در مجلس طرح سه فوریتی آوردند برای اینکه حرف طرف مقابل سبز بشود! همان وقت رئیس هیئت مذاکره که رئیس‌جمهور محترم فعلی ما است، گلایه کرد و گفت ما داریم آنجا مبارزه می‌کنیم، اینجا آقایان دارند طرح به نفع دشمن طرّاحی می‌کنند؛ خب، این‌ها نفوذ است؛ این‌ها چیست؟ [مگر] نفوذ شاخ و دم دارد که بعضی تا گفته می‌شود نفوذ، برآشفته می‌شوند که آقا، گفتید نفوذ، گفتید نفوذ؟ بله، باید مراقب بود. خب، پس دشمن در فکر نفوذ است؛ چه کسی باید مراقبت بکند؟ هم مردم باید آگاهانه مراقبت بکنند، هم مسئولان، سیاسیون، شخصیت‌های سیاسی؛ آن‌ها بیشتر لازم است مراقب باشند. مراقبت کنند آنچه می‌دانند خواست دشمن است انجام نگیرد».[۲]

دشمن چه کسانی را هدف قرار داده است
معظم له در این باره نیز فرمودند: «آماج نفوذ هم چه کسانی هستند؟ عمدتاً نخبگان، افراد موثّر، تصمیم گیران یا تصمیم سازان، این‌ها آماج نفوذند؛ این‌ها هستند که سعی می‌شود روی این‌ها نفوذ انجام بگیرد؛ بنابراین نفوذ خطر است؛ نفوذ خطر بزرگی است».[۳]

ایشان نفوذ جریانی را مهم‌ترین نفوذ می‌دانند. اگر در کشور جریانی ایجاد شود که برخلاف نظام اسلامی حرکت کند و به‌نوعی تأمین‌کننده منافع آمریکا باشد این مهم‌ترین نفوذ است یا نفوذ فرهنگی باشد به عبارتی آن‌ها با نفوذ فرهنگی خود سبک زندگی و سبک تفکر و اعتقادات مردم را عوض کنند به نظر حضرت آقا مهم‌ترین نفوذ است.
به نظر می‌رسد که ما این نفوذ را از طریق تسلط دشمن بر فضای مجازی شاهد هستیم. فضای مجازی و غیر فضای مجازی همانند ماهواره‌ها، اعم از سخت‌افزار و نرم‌افزار همه در اختیار دشمن غدار است. به‌راحتی اطلاعات شخصی و کشوری ما در اختیار سرویس‌های جاسوسی آمریکا و اسرائیل قرار می‌گیرد و آن‌ها با تجزیه‌وتحلیل این اطلاعات به‌راحتی راه نفوذ ما را پیداکرده‌اند و برای تمام اقشار جامعه ما بر طبق سلایق و طبقات آن برنامه‌ریزی فرهنگی انجام می‌دهند.

قرآن کریم نیز به مساله نفوذ و تسلط دشمن بر مسلمانان، نظر داشته و مسلمانان را از این کار منع می‌کند و می‌فرماید: «لَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلاً [نساء/۱۴۱]خداوند هرگز كافران را بر مؤمنان سلطه نمى‌دهد».
همچنین می‌فرماید: «لا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكافِرِينَ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ فِى شَيْ ءٍ[عمران / ۲۸ ] مؤمنان نبايد كافران را به جاى مؤمنان دوست و ولى خود بگيرند و هر كس چنين كند از لطف و ولايت خدا بى‌بهره است»
یا این آیه شریفه: «وَ لا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ[هود/ ۱۱۳] به ستم پيشگان گرايش نيابيد كه آتش دوزخ به شما خواهد رسيد».

این آیات و مشابه آنها تاکید می‌کنند که دشمنان اسلام و نظام اسلامی، نباید بر امور مسلمین تسلط پیدا کنند، امور مسلمین باید در دست کسانی باشد که شرائط لازم برای رهبری اسلامی را داشته باشد. از دید قرآن کریم، کسی باید امور مملکت را در دست داشته باشد که هم قوی باشد و هم امین، به عبارت دیگر قوی باشد به این معنا که در بحث‌های مدیریتی و اجرائی کارایی لازم را داشته باشد. این قوی بودنی که قرآن کریم بیان فرموده است، نکته دیگری نیز در آن نهفته است، و آن این‌که در مقابل زیاده‌خواهان و زورمدران زانو خم نکند، آن‌قدر قوی باشد که بتواند در مقابل زورگوی‌ها و ستم‌گری‌های آنها مقاومت لازم را داشته باشد. و هم امین باشد، یعنی کسی باشد که امانت‌دار واقعی مردم باشد، پاک‌دامن متقی باشد، امانتی که به دست او سپرده‌اند، دو دستی به دشمنان اسلام تحویل ندهد و به مردم و ملت خود خیانت نکند.

مسئله نفوذی که مقام معظم رهبری روی آن تاکید فراوان دارند همین مسئله است، به این معنا که مسئولین کاری نکنند که این امانت الهی و مردمی را دو دستی به دشمنان اسلام تحویل دهند، کسانی مسئول نظام اسلامی شوند که مقاومت و اقتدار لازم در مقابل دشمنان اسلام را داشته باشند و به امانتی که اسلام و مردم به دست آنها سپرده‌اند، خیانت نکنند و با اعمال و رفتار خود، ضمینه‌های نفوذ دشمانان اسلام را در این مملکت تسهیل نبخشند.

این تسلط و نفوذی که آیات الهی بیان می‌کنند و مقام معظم رهبری هم بر آن تاکید می کنند ممکن است است که نفوذ فردی باشد، یعنی افرادی امور مملکت را در اختیار داشته باشند که نفوذ دشمن را تسهیل بخشند؛ و ممکن است نفوذ فرهنگی باشد، به این معنا که دشمنان اسلام با گسترش فرهنگ فاسد خود، از طرق مختلف، راه نفوذ و راه سیطره بر ملت ایران و سایر ملل را در پیش گیرند.

در نتیجه: با این اوصاف، مقام معظم رهبری حق دارد که این‌قدر نگران نفوذ دشمن از طرق مختلف در بین جامعه اسلامی باشند، ازیک‌طرف ممکن است که جاسوسان خود را در بین مردم و در بین مراکز حساس بفرستند، و از طرف دیگر ممکن است که با نفوذ دادن فرهنگ منحط و فاسد خود مردم و جوانان مسلمان را از فرهنگ و سبک زندگی اسلامی دور کنند. دشمنان این نظام با در اختیار داشتن تمام ابزارهای تبلیغاتی، اعم از نرم‌افزاری و سخت‌افزاری در حال ضربه زدن به پیکره نظام می‌باشند، اگر مسئولین از خواب غفلت بیدار نشوند، ضربه دشمن بسیار کاری خواهد بود، به‌طوری‌که شاید دیگر جبران آن یا ناممکن خواهد بود و یا بسیار سخت.
_____________
[۱]. سایت مقام معظم رهبری: بیانات در دیدار فرماندهان گردان‌های بسیج
[۲]. سایت مقام معظم رهبری
[۳]. سایت مقام معظم رهبری: بیانات در دیدار فرماندهان گردان‌های بسیج