| « بهترین و بدترین قلبها | مبارزه با رفاه‌طلبی سازگار نیست » |
تعریف روانشناسانه قلب
نوشته شده توسطحوزه علمیه باقرالعلوم (ع) 4ام شهریور, 1396امام علی علیه السلام فرمودند:
به رگهاي دروني انسان پاره‌گوشتي آويخته كه شگرف‌ترين اعضاي دروني اوست و آن قلب است كه چيزهايي از حكمت و چيزهايي متفاوت با آن در او وجود دارد.
?پس اگر اميدي در آن پديد آيد، طمع خوارش گرداند
?و اگر طمع بر آن هجوم آورد، حرص آن را تباه سازد
?و اگر نوميدي بر آن چيره شود، تأسف خوردن آن را از پاي در آورد.
?اگر خشمناك شود، كينه توزي آن فزوني يابد و آرام نگيرد.
?اگر به خشنودي دست يابد، خويشتنداري را از ياد برد
?و اگر ترس آن را فرا گيرد، پرهيز كردن آن را مشغول سازد
?و اگر به گشايشي برسد، دچار غفلت زدگي شود
?و اگر مالي به دست آورد، بي نيازي آن را به سركشي كشاند
?و اگر مصيبت ناگواري به آن رسد، بي صبري رسوايش كند
?و اگر به تهيدستي مبتلا گردد، بلاها او را مشغول سازد
?و اگر گرسنگي بي تابش كند، ناتواني آن را از پاي در آورد
?و اگر زيادي سير شود، سيري آن را زيان رساند.
?پس هرگونه كندروي براي آن زيانبار و هرگونه تندروي براي آن فساد آفرين است.
?(نهج البلاغه،حكمت108)
فرم در حال بارگذاری ...
