? كلمه “حق” و “حقيقت” را زياد مي‏گوييم و مي‏شنويم، بايد هم حق را بشناسيم و هم حقيقت را. شناختن حقيقت به اين است كه‏ نظام هستي و جريان عالم وجود را همان طور كه هست تصور كنيم نه اينكه در ذهن خود گرفتار خيالات و اوهامي بشويم كه از واقع فرسنگها دور است، خودمان را همان طور كه هستيم بشناسيم، جهان را همان طور كه هست بشناسیم‏، خداوند را با صفات كمال و جمال و جلال بشناسيم.

? و اما شناختن حق به‏ اين است كه دِيْن خود را تميز دهيم و بدانيم چه مديونيتها داريم، بدانيم‏ نسبت به نزديك ترين امور به خودمان يعني اعضا و جوارح بدن خود مديونيم‏ و حقوق اينها را ادا كنيم، نسبت به پدر و مادر و زن و فرزند و معلم و همسايه و خويشاوندان و همكيشان و هموطنان و حتي نسبت به زمينهايي كه در اختيار ما گذاشته شده و نسبت به شغل و مقام اجتماعي كه به ما واگذار شده‏ و نسبت به هر كاري كه به عهده گرفته ايم مديونيم و بايد حق آنها را ادا كنيم. اگر خودمان و خداي خودمان و جهاني را كه در آن زندگي مي‏كنيم‏ شناختيم و به حقوقي كه به عهده ما هست آشنا شديم، مي‏توانيم با سر بلندي‏ و سر افرازي ادعا كنيم كه ما، هم اهل حقيم و هم اهل حقيقت.

? #حکمتهاواندرزها ، شهید مطهری (ره)