جهان گر چه آهی سرد دارند          سلاحی با هزاران درد دارند

سلام من به جسم بی کفن باد       به زخم بی پیکر بی پیرهن باد

سلام من به زهرای سه ساله        برآن طفلی که دارد آه و ناله

سلام من به گوش پاره پاره            به معجزهای از کین پاره پاره

امروز پنجم ماه صفر مصادف با شهادت حضرت رقیه سلام الله علیها تسلیت و تعزیعت به ساحت مقدس آقا

امام زمان (عج ) و همه شیعیان جهان

اسارت و یتیمی و غریبی ، این جا خرابه های شام منزل گه اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آل و سلم ، ملائک آسمان از غم دختر

حسین در جوش و خروش اند او در آغوش عمه بوی پدر را به یاد می آورد و دستان پر مهر اورا احساس می کند .

گفتی چشم های پدر کدامین سرود رفتن را برایت خواند که مانند فرشته ای کوچک از گوشه خرابه تا عرش اعلا پر کشیدی و غربت

خرابه را برای عمه به جا نهادی

رقیه رقیه نجیب ای مهتاب شبهای الفت حسین ای مظلوم ترین فریاد خسته ای گل نازدانه پدر و ای انیس رنج های عمه ، رقیه

کوچک ای یادگار تازیانه های نینوا و سیل سیلی کربلا دست های کوچکت هنوز بوی نوازش های پدر می دهد و نگاه معصوم و

چشمان خسته ات نور امید را به قلب عمه می تاباند .

رقیه ی صبور بمان که بی تو گلشن خزان دیده اهل بیت دیگر بوی بهار را استشمام نخواهد کرد تو نوگل بهشتی و فرشته زمینی

پس بمان که کمر خمیده عمه معصیتی دیگر را تاب نخواهد آورد و این بار شامیان چگونه پاسخ بی قراری رقیه را می دهند.

آن شب هیچ کس توان جدا کردن رقیه را از سر بابا نداشت تو با سر بابا چه گفتی چشم های پدر کدامین سرود رفتن را برایت خواند

که مانند فرشته ای کوچک از گوشه خرابه تا عرش اعلا پر کشیدی و غربت خرابه را برای عمه به جا نهادی

رقیه میگفت غرق غصه با پدر

آرام نازنین عمه آرام اکنون تو به مهمانی بابا می روی سفر به سلامت