در نهم دی ماه سال جاری مهمان همسر شهید مصطفی صدرزاده از طلاب قدیم و دانش اموخته حوزه علمیه باقرالعلوم بود.

سرکار خانم ابراهیم پور برایمان از همسرش گفت

بسم الله الرحمن الرحیم

هشت سال در کنار یکی از اولیا خدا زندگی کردم, اقا مصطفی متولد سال 1365 بود و برای رفتن به سوریه به هر دری میزد تا اینکه در سال 1392 به  اشپز خانه حضرت رقیه در سوریه رفت برای یاری رساندن , بعد از 45 روز که برگشتن از فیلم های ایشون متوجه شدم با بچه های اونجا اشنا شده است.

زمانی که فهمید بچه های افغانی در سوریه گروهی دارند , به یکی از بچه های افغانی سپرد که بهش زبان افغانی رو یاد بده , اقا مصطفی سریع به این زبان مسلط شد و چهره اش را نیز مثله افغانی ها کرد , اقا مصطفی دوره ی تک تیر اندازی را یاد گرفته بود و گردان فاطمیون افغان ها نیاز به تک تیر انداز داشت.

مبارزات او با دشمان اسلام و انقلاب به این جا ختم نمی‌شود، زیرا هر جا احساس خطر می‌کرد در صحنه حاضر می‌شد. در جریان فتنه سال 88 در صف مقدم مدافعان انقلاب اسلامی قرار داشت و حتی تا مرز شهادت پیش رفت اما سرنوشت او چیز دیگری بود.

چندین مجروحیت در سوریه و جراحات ناشی از ضربات دشمنان  انقلاب اسلامی در جریان فتنه 88 یک جای سالم در بدن مصطفی نگذاشته بود، اما با این حال هیچ‌گاه در ادای امر به معروف و نهی از منکر کوتاهی نمی‌کرد و همواره در برابر منکرات جامعه می‌ایستاد. شاید حدود 70 کیلو وزن داشت اما همیشه با قدرت در همه میدان‌های رزم حاضر می‌شد تا جایی که به او شیر بیشه فاطمیون می‌گفتند.

در سوریه به گواهی همزمان رشادت‌های زیادی به خرج داد و به عنوان فرمانده گردان انتخاب شد، حتی به او جانشینی فرمانده تیپ هم پیشنهاد شد اما قبول نکرد زیرا عقیده داشت اگر در جایگاه فرماندهی باشم به من اجازه حضور در خط مقدم را نمی‌دهند. سرانجام در روز اول آبان‌ماه 1394 همزمان با تاسوعای حسینی به شهادت رسید.