بسم الله الرحمن الرحیم

وقتی در خیابانهای شهرمان راه می روم ثانیه شماری می کنم برای رسیدن به خانه…شایدهم برای در رفتن از زیر بار مسئولیت…با خودم می گویم اینکه به اینجا رسیدیم که حتی می ترسیم یک نُچ فقط یک نُچ برای دینمان به زبان بیاوریم

اغلب سکوت را ترجیح می دهیم حتما تقصیر خودمان است از بس در همان مرحله ی قول لیٌن” ماندیم و ازبس به جای امر به معروف خواهش به آن کردیم.

حتی حاضر نشدیم یک اخم را هم  تحمل کنیم.پس باید بکشیم این خفقان را …و بکشیم این دوری از صاحب عصرمان را…

آن موقع که خیلی راحتتر از الان می شد جلوی بدحجابی ها و بی حیایی ها را گرفت دست روی دست گذاشتیم و تنها دلیل حجاب را برای دخترانمان بهشت و تنها دلیل عدم بی حجابی را جهنم تعریف کردیم نگفتیم این دختر عقل دارد فقط یک دلیل عقل پذیر برایش بیاوریم حالا دیگر بزرگ شده با ملاکهای غرب و اصلا گوشش به ما نیست تا برایش بخوانیم تفسیر آیه ی حجاب را !!!

و تا کی

تا کی این تراژدی مرگبار ادامه خواهد داشت؟؟!