در طی مراسمی از اساتید و مدیریت و کادر حوزه علمیه باقرالعلوم علیه السلام تجلیل به عمل آمد.

در پی تجلیل و اکرام از مقام معلم ، امام جمعه شهر قدس حجت الاسلام میر احمدی ، در پی اجرای این امر پسندیده از اساتید و کادر حوزه تجلیل کردند .

از آنجایی که موفقیت اساید در گرو حمایت همسرانشان است جناب حجت الاسلام میر احمدی از همسران دبیران و کادر حوزه تقدیر به عمل آوردند .

ادامه »

عارفان علم عاشق می شوند       بهترین مردم معلم می شوند

   عشق با دانش متمم می شود      هر که عاشق شد معلم می شود

همزمان با روز شهادت فیلسوف فرزانه معلم شهید آیت الله مرتضی مطهری مراسمی خود جوش توسط طلاب برگزار گردید. در این مراسم که اکثر اساتید نمونه مدرسه حضور داشتند طلبه های عزیز با پخت کیک ، تهیه هدیه و اجرای برنامه های متنوع به محضر اساتید خود عرض ادب و احترام نمودند . در پایان مراسم نیز به مناسبت عید مبعث حضرت ختمی مرتبت اشرف الانبیاء حضرت محمد مصطفی (صل الله علیه وآله وسلم ) ، طلاب عزیز به اجرای دکلمه و مولودی خوانی پرداختند ، باشد که مورد قبول حضرت حق قرار گیرد و ان شاء الله عیدی ما فرج آقا صاحب الزمان ( عج ) باشد به زودی نغمه جاء الحق در تمام عالم طنین انداز شود ، به برکت صلواتی بر محمد و آل محمد

در ایام اعتکاف که به مناسبت ایام البیض برگزار گردید بیش از صد

معتکف در مساجد شهر قدس ،شهرک دانش و دهستان هفت جوی

و غیره شرکت کردند .

شانزده نفر ازمبلغان و خادمان طلاب حوزه علمیه باقرالعلوم علیه

السلام در شش مسجد در عرصه های مختلف  اعم از فعالیت های

فرهنگی ، مشاوره فردی و جمعی و پاسخگویی به سوالات شرعی

و تبیین احکام زیر نظر مشاور حوزه علمیه باقرالعلوم سرکار خانم

استاد اورنگ به همراه  سخنرانی ایشان و استاد یوسفی صورت گرفت .

ادامه »

مراسم جشن میلاد حضرت علی علیه السلام در حوزه علمیه باقرالعلوم علیه السلام برگزار گردید .

در مراسم جشن مولود کعبه امیر المومنین علیه السلام که با حضور طلاب عزیز برگزار گردید با برنامه های متنوعی همراه بود مانند برگزاری مسابقه های جذاب و اهدای جوایز به طلابان برتر و مداحی  مداحان اهل بیت علیه السلام

مقام معظم رهبری چند مدتی است که روی مقوله نفوذ تأکید بسیاری دارند، ایشان بی‌جهت و بی‌منطق حرفی را مطرح نمی‌کنند. می‌توان گفت تمام اطلاعات ریزودرشت کشوری و جهانی به سمع مبارک ایشان می‌رسد و ایشان هم با تجزیه‌وتحلیل و ذهن بسیار قوی و پردازشگرشان و حکمت بی‌مثال خودشان، آن‌ها را درک و بیان می‌کنند. مشخص می‌شود که معظم‌له از این‌ جهت بسیار احساس خطر می‌کنند که مدت‌های زیادی است که به این بحث می‌پردازند.

ایشان ‌در همین زمینه می‌فرمایند: «نفوذ دو جور است: یک نفوذ، موردی است، فردی است؛ و یک نفوذ، جریانی است. نفوذ موردی خیلی نمونه دارد، معنایش این است که فرض کنید شما یک‌ دم‌ودستگاهی دارید، یک مسئولی هستید؛ یک نفر را با چهره‌ی آرایش‌شده، بزکش داده، با ماسک در مجموعه‌ی شما بفرستند؛ شما خیال کنید دوست است، در حالی‌که او دوست نیست، تا او بتواند کار خودش را انجام دهد؛ گاهی جاسوسی است که این کمترینش است؛ یعنی کم‌اهمّیّت‌ترینش جاسوسی است، خبرکشی و خبرده‌ی است؛ گاهی کارش بالاتر از جاسوسی است، تصمیم شما را عوض می‌کند. شما یک مدیری هستید، یک مسئولی هستید، تصمیم‌گیر هستید، می‌توانید یک حرکت بزرگ یا مؤثری انجام دهید، اگر چنان‌چه این حرکت را این‌جور انجام دهید این به نفع دشمن است، او می‌آید کاری می‌کند که شما حرکت را این‌جور انجام دهید؛ یعنی تصمیم‌سازی. در همه‌ی دستگاه‌ها سابقه هم دارد؛ فقط هم دستگاه‌های سیاسی نیست، دستگاه‌های روحانی و دینی و مانند این‌ها هم همیشه وجود داشته. مرحوم آقای «سیّد حسن تهامی» که از علمای بزرگ کشور ما و ساکن بیرجند بود، رفته بود در بیرجند مانده بود؛ ملّای خیلی بزرگی بود، اگر در قم یا نجف می‌ماند، حتماً مرجع تقلید می‌شد؛ مرد بسیار دانایی بود. ایشان خودش برای من نقل کرد؛ گفت آن‌وقتی که عراقی‌ها با انگلیس‌ها می‌جنگیدند -در [سال‌] ۱۹۱۸؛ قریب صدسال پیش- یکی از مراجع وقت، یک نوکری داشت که خیلی مرد خوبی بود، با طلبه‌ها گرم می‌گرفت، صحبت می‌کرد، با همه آشنا بود، با همه رفیق بود؛ اسمش را هم ایشان می‌گفت؛ من یادم نیست. گفت بعد که انگلیس‌ها غلبه پیدا کردند و عراق را تصرّف کردند و آخرین جا نجف بود که وارد نجف شدند، خبر رسید به طلبه‌ها که این نوکر فلان آقا، یک افسر انگلیسی است! گفت من باور نکردم؛ گفتم مگر می‌شود چنین چیزی؟ بعد می‌گفت در بازار خویش -بازار معروفی است در نجف- داشتم می‌رفتم، دیدم هفت هشت ده نفر افسر انگلیسی و نظامی انگلیسی سوار اسب‌ دارند می‌آیند -آن‌وقت با اسب رفت‌وآمد می‌کردند- یک افسری هم جلوی‌شان است؛ خب، من کنار وایسادم که این‌ها بیایند رد شوند؛ وقتی رسیدند به من، دیدم آن افسری که جلو بود، از آن بالا گفت: آقای آ سیّد حسن، حالت چطور است! نگاه کردم دیدم بله، همان آقایی است که نوکر فلان مرجع بود؛ سال‌هاست ما این را می‌دیدیم. گاهی نفوذ این‌جوری است؛ نفوذ شخصی است؛ وارد خانه‌ی کسی، وارد دستگاه کسی می‌شوند. در دستگاه‌های سیاسی هم الی‌ماشاءالله از این قبیل وجود داشته است؛ امروز هم ممکن است باشد؛ البتّه خطرناک است».[۱]

ادامه »

بسم الله الرحمن الرحیم

طبق آموزه های اسلام، توفیقات انسانها همه از جانب خدای متعال است. البته سعی و تلاش انسان هم بی دخیل نبوده و خیلی سازنده است، به قول آن ضرب المثل ” از تو حرکت، از خدا برکت"، خداوند شرایط را پیش پای انسان می گذارد ولی انسان است که با مدیریت شرایط، زندگی خود را باید به پیش ببرد.

سه خصلت مورد نیاز
امام جواد (علیه السلام) سه ویژگی مورد نیاز مومن را اینگونه بیان می کند: «الْمُؤمِنُ یَحْتاجُ إلی ثَلاثِ خِصال: تَوْفیق مِنَ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ، وَ واعِظ مِنْ نَفْسِهِ، وَ قَبُول مِمَّنْ یَنْصَحُهُ؛[۱]

مؤمن در هر حال نیازمند به سه خصلت است: توفیق از طرف خداوند متعال، واعظی از درون خود، قبول و پذیرش نصیحت كسی كه او را نصیحت نماید»
حال به حول و قوه ی الهی، این خصلتهای سه گانه را به ترتیب بحث می کنیم.

۱ــ توفیق من الله
در سوره ی نحل می حوانیم: «وَ ما بِکُم مِن نِعمَةٍ فَمِنَ اللهِ؛[نحل/۵۳]و شما ای بندگان هر چه نعمت دارید همه از خداست». این نعمتهای الهی هم می تواند مادی باشد و هم معنوی
قدر دانستن نعمتها و شاکر بودن نسبت به نعمتها، باعث استفاده درست و بهینه از نعمتها (ظرفیتها و استعدادها) می شود. شاکر بودن نسبت به نعمتها فقط زبانی نیست و باید در عمل هم این شاکر بودن، اثر خود را نشان دهد.«اَنَ اللهَ لَم یَکُ مُغَیِراً نَعمهٌ اَنعَمَها عَلی قَومٍ حَتی یُغَیِرُوا ما بِاَنفُسِهِم[انفال/۵۳]همانا خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمی دهد مگر اینکه خودشان آن را تغییر دهند».

این یک سنت الهیست که هر کسی، هر گروهی، هر کشوری، از شرایط موجود استفاده کند و در پی بالفعل نمودن استعدادهایش باشد؛ بی تردید در این مسیر خود موفق می شود، البته این که با بودن شرایط مساعد، انسان به رشد و بالندگی برسد؛ یک تفضل از طرف خداوند است، چه بسا یکی با بودن شرایط مساعد، هر چه تلاش کند به نتیجه مطلوب نرسد، که ما این را تقدیر می نامیم.

در این میان کسانی که به داشته های بالقوه و بالفعل خود مغرور شوند وبه دیگران فخر فروشی کنند؛ انسانهای ” سوء استفاده کننده از موقعیت خود هستند". «اِنَ الَذینَ کَفَرُوا لَن تُغنی اَموالُهُم وَ لا اَولادُهُم مِنَ اللهِ شَیئا؛[آل عمران/۱۰] بی تردید کسانی که کفر پیشه هستند؛ اموال و اولادشان، آنها را از عذاب خدا نجات نمی دهد»

ادامه »

شادی و نشاط از منظر دین مقدس اسلام مورد سفارش و تأکید فراوان قرار گرفته به نحوی که از منظر دین مقدس اسلام، فرد افسرده و غمگین قادر نیست مدارج علمی و معنوی را طیّ کرده و به کمال لایق خویش نائل آید. به همین جهت اهل‌بیت عصمت و طهارت(علیهم‌السلام) در فرمایشات متعددی عوامل ایجاد شور و نشاط در قلب انسان را بیان فرمودند و تأکید فراوان داشتند که با ایجاد این عوامل، نشاط در قلب و جان انسان همیشگی باشد، چرا که شادی افزایش دهنده آگاهی، خلاقیّت و فعالیّت فرد است؛ تسهیل‌گر روابط اجتماعی است و موجب حفظ سلامت و افزایش طول عمر افراد می‌گردد. فرد شادکام، فردی سالم، فرهیخته، برون‌گرا، متدیّن و خوش‌بین است.

در اسلام سفارش به نشاط و سرزندگی و پرهیز از کسالت و بی‌حالی و افسردگی چندان زیاد است که اگر روایات مربوط به آن یک‌جا جمع شود کتابی از آن ساخته خواهد شد. به یک نمونه از این روایات اشاره می‌شود. امام باقر(علیه‌السلام) در وصیتش به فرزند خویش فرمود: «بر تو باد پرهیز از کسل بودن و افسردگی، که همانا آن دو کلید هر شرّی هستند. هر که کسل باشد حقّ خدا را ادا نمی‌کند و هر که افسرده و غمگین باشد بر حقّ و حقیقت صبر نمی‌کند».[۱]

برخی از احکام الهی نیز برای نشاط بخشی و سرزندگی وضع شده‌اند. برای مثال روزه با سم‌ّزدایی از بدن و تقویت اعصاب، زمینه‌ی نشاط را فراهم می‌آورد. آمارها نشان داده که در ماه رمضان میزان جرم و جنایت و خشونت و طلاق و امثال این امور به شدّت کاهش می‌یابند و با اینکه مردم گرسنه‌اند، ولی خوش‌رویی و نشاط در چهره‌ها به وضوح دیده می‌شود. هم‌چنین تحقیقات روان‌شناسان نشان داده که افراد اهل دعا و نیایش، کمتر از افراد دیگر دچار مشکلات روانی می‌شوند؛ حتّی ثابت شده درصد بیماری‌های جسمی این افراد نیز کم‌تر از دیگر افراد است. جالب است که حتّی گریه برای اهل‌بیت(علیهم‌السلام) نیز موجب نشاط خاصّی در افراد مومن می‌شود به نحوی که بعد از گریه بر امام حسین(علیه السلام) افراد نوعی سبکی و نشاط معنوی در وجود خود احساس می‌کنند.

ادامه »

میدانی دوستم؟

اينروزها نگرانم ، دغدغه ام اينست اگزهركس به فكرخودباشد و در حق بقیه کم بگذارد چه اتفاقي خواهدافتاد؟!

فقط و فقط بخاطر خودمان از حق بقیه کم می گذاریم

مگر نه این است که خداوند گفته ” ويلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ(المطففين/1) “

” وای بر کم فروشان “

فرقی نمی کند کم فروشی کجا و چگونه باشد

اگر شغلم معلمی است ، اگر از وقت دانش آموزم برای کارهای خودم بزنم شامل این آیه می شوم

اگر کارمندم ، بازاری ام ، طلبه ام ، نویسنده ام ، هر شغلی که دارم اگر تنها یک ذره از وظیفه ام کوتاهی کنم مشمول این آیه هستم و میشوم مطفف

یا نه برویم در زندگی روزانه مان ؛ اگر مادرم یا پدر ، اگر برای همسر و فرزندانم کم بگذارم می شوم مطفف

اگر فرزندم ، اگر برای خانواده ام کم بگذارم ، می شوم مطفف

حواسمان باشد ، ریزترین اعمالمان را خواهیم دید !

فَمَنْ يعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيرًا يرَهُ(الزلزلة/7) وَمَنْ يعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يرَهُ(الزلزلة/8)

پس هر کس هموزن ذره‌اي کار خير انجام دهد آن را مي‌بيند! و هر کس هموزن ذره‌اي کار بد کرده آن را مي‌بيند!

نوشته فریبا ازادی از طلاب مدرسه علمیه باقرالعلوم علیه السلام

در روز ولادت با سعادت امام محمد باقر علیه السلام جشن میلاد

باشکوه حضرت در حوزه باقرالعلوم عیله السلام برگزار گردید .

در طی مراسم مولود خوانی امام محمد باقر علیه السلام با حضور

اساتید و طلاب عزیز برگزار گردید . که در خلال آن از مبلغان برتر تقدیر

به عمل آمد .

ادامه »

امشب تمام لحظه ها را دست به سر می کنم و همین امشب برای عاشقی کوله بار سفر می بندم سفری در اعجاز رحمانیت و سیر ملکوت، از کمند مهرش خوشه ای بر می چینیم فاصله ی بین من و مهر رخش یک شاخه از چشم سحر، یک گام با چشم تر، یک قطره مروارید اشک می شوید از قلبم ؛ سلام به دلتنگی دعاهای روزهای رجبیه، سلام هر نمازم را به شوق وصالی عظیم به آخر می رسانم و از دریای بی کران رحمتش سهمی به اندازه ی بنده بودنم و اخلاص دعایم بر می گزینم و به شوق میهمانی بر سفره ی بهشتی، به انتظار جرعه ای از آب رجبیه افطار می کنم.

در احادیث و روایات مختلفی از شکوه و عظمت ماه رجب سخن ها گفته شده است.

از پیامبر اکرم نقل شده است که ماه رجب ماه بزرگ خداست و ماهی در حرمت فضیلت به آن نمی رسد و قتال با کافران در این ماه حرام است و شعبان ماه پیامبر خداست و رمضان ماه امت من است.

امام موسی کاظم در خصوص ماه رجب فرمودند: رجب نام نهری است در بهشت از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر، هر که یک روز از ماه رجب را روزه بدارد البته از آن نهر بیاشامد.

امام صادق(ع) در مورد کرامت و فضیلت این ماه می فرمایند: آن گاه که قیامت برپا می شود منادی الهی فریاد می زند که ” این الرجبیون؟ کجایبند آنان که ماه رجب را گرامی داشتند و از آن بهره ها بردند.

از انبوه جمعیت گروهی برخیزند که نور جمالشان محشر را روشن می کند بر سر آنان تاج های شاهی نهند و در طرف راست هر نفر از آنان هزار فرشته و در سمت چپ هزار فرشته به او کرامت و تعظیم الهی و تبریک گویند از جانب الهی ندا آید:

بندگانم و کنیزانم به عزت و جلالم سوگند، شما را جایگاه و مقام گرامی و عطایای فراوان دهم و شما را در جایی جای دهم که از آن نهرها جاریست و شما در آن جاوید خواهید بود زیرا شما داوطلبانه برای من در ماهی که من بزرگش داشتم روزه گرفتید پس خطاب به فرشتگان فرماید، فرشتگان من، بندگان و کنیزان من را به بهشت داخل کشید در این جا امام فرمود: این پاداش برای کسانی است که یک روز اول یا وسط یا آخر ماه رجب را روزه بدارند.

ادامه »

انسان در این دنیای مادی و در مسیر زندگی و برای رسیدن به اهداف عالی خود نیاز به چراغ راه دارد و پیامبران الهی، اولیاء، عالمان ربانی و شهدای راه خدا، همان ستارگان درخشانیند که با نور افشانی خود، انسان ها را به سوی ذات مقدس الهی و سرچشمه هستی هدایت می کنند. علمای راستین شیعه، نیز ستاره های فروزانی اند که با اهداء خون پاک خویش، روشنی بخش محفل بشریت و هدایتگر مردم جامعه اسلامی هستند.

ستارگان پر نور راه حق و حقیقت
شهید آیت الله سید محمدباقر صدر و خواهر شهیده اش بنت الهدی، را می توان از جمله شهدایی بر شمرد که همانند ستارگان پر نور در شب تاریک ستم درخشیده و چراغ راه جویندگان راه حق و حقیقت شدند.
شهید آیت الله سید محمدباقر صدر از جمله علمای صادقی بود که در اوج خفقان حکومت طاغوتی صدام از تبلیغ دین خدا دریغ ننموده و در راه خدا قیام کرده و مظلومانه به دست مزدوران رژیم بعثی عراق به شهادت رسید.
اهتمام شهید آیت الله صدر به وحدت شیعه و اهل سنت
آن شهید عزیز که به خوبی توطئه دشمنان اسلام را در ایجاد تفرقه بین شیعه وسنی شناخته بود، به مساله وحدت شیعه و اهل سنت همت گماشته و خود را برادر و فرزند اهل تسنن می دانست. او تمام عمر خود را در راه وحدت شیعه و سنی نموده و از هر اعتقاد و پیامی که موجب وحدت آنان می شد، حمایت و دفاع می کرد.

شهید آیت الله صدر مصداق بارز آیه تبلیغ
از ویژگی های آن شهید بزرگوار می توان به شجاعت او اشاره کرد که از اجداد طاهرینش به ارث برده بود، او از حکومت سرتا پا مسلح رژیم بعث عراق و شکنجه و زندان نهراسید و در شرایط سلطه حکومت ظالم صدام به تبلیغ دین اسلام و مذهب راستین تشیع پرداخت. او در حقیقت مصداق آیه شریفه «الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَيَخْشَوْنَهُ وَلَا يَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ[احزاب/ ۳۹]» بود؛ همان كسانى كه پيامهاى خدا را ابلاغ مى‏ كنند و از او مى ‏ترسند و از هيچ كس جز خدا بيم ندارند و…»
پیمان صادقانه

ادامه »

امام محمّد باقر علیه السلام نیز همانند تمامی اهل بیت علیهم السلام انسانی کامل و معصوم و حجّت الهی است که صحبت درباره ایشان همانند برداشتن کاسه‌ای آب از دریایی بیکران فضیلت است. با نگاهی با القاب امام پنجم شیعیان حضرت اباجعفر محمّدبن‌ علیّ‌بن‌ الحسین (علیهم السلام) از نگاه آیات و روایات به بررسی گذرای شخصیّت ایشان می‌پردازیم امید آنکه ما نیز لیاقت و توفیق مشایعت ایشان را داشته باشیم؛ ان ‌شاء الله!
اَمین
امانتداری یکی از خصال شایسته انسانی است که هم قرآن کریم و هم اهل بیت عصمت و طهارت بر آن تأکید دارند. قرآن کریم می‌فرماید:« إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى‏ أَهْلِها [نساء/۵۸] خداوند به شما فرمان مى‏دهد كه امانت‌ها را به صاحبانش بدهيد.» همچنین امام صادق علیه السلام می‌فرمایند:« اتَّقُوا اللَّهَ وَ عَلَيْكُمْ بِأَدَاءِ الْأَمَانَةِ إِلَى مَنِ ائْتَمَنَكُمْ- فَلَوْ أَنَّ قَاتِلَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع ائْتَمَنَنِي عَلَى أَمَانَةٍ- لَأَدَّيْتُهَا إِلَيْهِ [۱] از خدا بترسيد و بر شما باد به‏ اداء امانت به صاحبش كه به‌ شما سپرده و اگر كشنده امير مؤمنان به من امانتى سپارد البته كه آن را به وى ادا كنم.» یکی از القاب امام باقر علیه السلام “امین” است. با اینکه تمامی ائمّه معصومین از هر جهت در نهایت امانتداری بوده‌اند امّا علّت شهرت امام باقر علیه السلام به لقب امانتداری چه چیزی می‌تواند باشد؟ به دلیل فضای آماده‌ای که برای بیان معارف الهی و اسلامی از گنجینة‌الأسرار دل امام باقر علیه السلام به وجود آمده بود ایشان با برپایی محافل علمی و دانشجوییِ فوق العاده در آن زمان، مطالب علمی گهربار فراوانی را که در دل داشتند بروز دادند و همگان متوجّه حقایق علمی که در وجود ایشان بود شدند. از این جهت شاید مردم آن عصر ایشان را به عنوان امانتدار علوم بی‌انتهای الهی شناختند و به این نام – امین – یعنی امانتدار حقایق و اسرار الهی نامیدند. در زیارت امین الله نیز، اهل بیت علیهم السلام را با همین لقب صدا سلام می‌دهیم و می‌خوانیم:« السّلامُ عَلیکَ یا أَمینَ اللهِ فی أرضِه ».
باقر العلوم

ادامه »

آنچه این بانو را از بیشتر بانوان دوران خود و پیش از آن جلوه گرتر می کند، فروغ معنوی ایشان، به ویژه از نظر اخلاق، تربیتی و معنوی است. وی در رشته های تفسیر قرآن، حدیث، حکمت، فقه، اصول و اخلاق تألیفاتی گرانقدر از خود به یادگار گذاشت. وی با تأسیس حوزه علمیه خواهران و آموزشگاهی دخترانه، پایه گذار مسیر پیشرفت علمی و معنوی زنان در عصر خود بود.

* ولادت و نسب

بانوی بزرگوار، سیده نصرت امین، معروف به بانوی ایرانی، سال 1309 قمری در خانواده ای متدین، اصیل و نجیب در اصفهان دیده به جهان گشود و از همان کودکی عنایات خاص حق تعالی بر او و گرایش وی به حقیقت توحید، در فطرتش آشکار بود. نسب این بانو به امام سجاد علیه السلام می رسد و از سادات معروف به سادات خاتون آبادی بود. پدر وی حاج سید محمد علی امین التجار، فردی شریف، بزرگوار، مؤمن و از بازرگانان سرشناس و متدین بود. مادر وی بانو سیده زهرا ولدیزی دختر حاج سید مهدی، ملقب به «جناب» نیز بانویی متدین و اهل ذکر و خیر خواه محرومان بود.

* کودکی

آغاز زندگی بانو امین، همزمان با حکومت ستم شاهی قاجار و نفوذ و تهاجم وسیع فرهنگ غرب و غرب زدگی و تجمل گرایی به جامعه اسلامی و دور شدن برخی ایرانیان از هویت اصلی و حقیقت دینی بود. در این شرایط حساس، پدر و مادر وی با جدیت تمام به تربیت این کودک پرداخته، او را از چهار سالگی برای فراگیری قرآن، خواندن و نوشتن به مکتب می فرستند تا او را به مدد الهی از تهاجمات زمانه و انحراف ها و خودباختگی ها حفظ کند.

* اساتید

بانو امین از دوران کودکی علاقه زیادی به آموختن داشت و در این مسیر از محضر اساتیدی چون سید ابولقاسم دهکردی، میرزا علی اصغر شریف، میرزا علی شیرازی، شیخ ابوالقاسم زفره ای، شیخ حسین نظام الدین کچویی، میر سید علی نجف آبادی، شیخ محمد رضا اصفهانی، سید محمد نجف آبادی و شیخ مرتضی مظاهری بهره مند شد و توانست شاگردان زیادی را نیز تربیت نماید.

* صاحب مقام اجتهاد و اجازات روایی

ادامه »

یکی از تعالیم قرآنی به پیروان خود، هوشمندی و آمادگی همه جانبه مسلمانان دربرابر ترفندهای دشمن است که کاری خردمندانه و امری حیاتی می باشد. «وَ أَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدْوَّ اللّهِ وَ عَدُوَّكُمْ [انفال/۶۰] در برابر آنها (دشمنان) آنچه توانائي داريد از نيرو آماده سازيد (و همچنين) اسب هاي ورزيده (براي ميدان نبرد) تا به وسيله آن دشمن خدا و دشمن خويش را بترسانيد».
همانگونه که از ظاهر آیه پیداست؛ يعنى در انتظار نمانيد تا دشمن به شما حمله كند و آنگاه آماده مقابله شويد، بلكه از پيش بايد به حد كافى آمادگى در برابر هجوم‏ هاى احتمالى دشمن داشته باشيد.
حضرت امیر مومنان (سلام الله علیه) درباره آمادگی فرمود: «پیش از آنکه آنها (دشمن) با شما بجنگد، برای نبرد با آنان و دفاع از خود کاملا آماده باشید. به خدا سوگند هیچ قومی در میان خانه خود مورد هجوم قرار نگرفتند مگر اینکه خوار شدند».[۱]

سیره پیامبر در مقابله با دشمن

سيره عملى پيامبر (صلی الله علیه و آله) و پيشوايان بزرگ اسلام نيز نشان مى‏ دهد كه آنها براى مقابله با دشمن از هيچ فرصتى غفلت نمى‏ كردند، در تهيه سلاح و نفرات، تقويت روحيه سربازان، انتخاب محل اردوگاه، و انتخاب زمان مناسب براى حمله به دشمن و به كار بستن هر گونه تاكتيك جنگى، هيچ مطلب كوچك و بزرگى را از نظر دور نمى ‏داشتند.
معروف است كه در ايام جنگ “حنين” به پيامبر (صلی الله علیه و آله) خبر دادند كه سلاح تازه مؤثرى در “يمن” اختراع شده است، پيامبر (صلی الله علیه و آله) فورا كسانى را به يمن فرستاد تا آن سلاح را براى ارتش اسلام تهيه كنند.
در حوادث جنگ احد مى ‏خوانيم كه پيامبر (صلی الله علیه و آله) در مقابل شعار بت پرستان “اعل هبل، اعل هبل” سربلند باد بت بزرگ هبل، شعار كوبنده ‏تر و نافذترى به مسلمانان تعليم داد تا بگويند. “الله اعلى و اجل‏". خدا برتر و بالاتر از همه چيز است، و در برابر شعار “ان لنا العزى و لا عزى لكم". بت بزرگ عزى براى ماست و شما عزى نداريد، بگويند: “اللَّه مولانا و لا مولا لكم‏” خداوند ولى و سرپرست و تكيه گاه ماست و شما تكيه گاهى نداريد. اين نشان مى‏ دهد كه پيامبر (صلی الله علیه و آله) و مسلمانان حتى از تاثير يك شعار قوى در برابر دشمن غافل نبودند، و بهترين آن را براى خود انتخاب مى‏ كردند.[۲]

وظیفه ی امروز ما در برابر دشمن

ادامه »

بچه در سال اول زندگی خود در همه ی جهات به سرعت رشد می کند، یعنی مهارت های شناختی، احساسی و حرکات ریز و درشت. نوزاد در هنگام بازی کنترل زیادی بر دست هایش ندارد. او از اسباب بازی هایی با بافت های متفاوت و با رنگ های روشن لذت می برد که رشد بینایی را تحریک کند و شکل های جالب و اشیائی برای کشف داشته باشد. اکثر چیزها برای اکتشاف وارد دهان می شوند، زیرا خردسال به این ترتیب اطلاعات بیشتری را کسب می کند تا از طریق لمس کردن. زیرا عملکرد حرکات ظریف او هنوز در حال رشد است. پس در جست و جوی چه باشیم:
اسباب بازی تولد تا شش ماهگی
اسباب بازی های آویزی که تحرک، رسیدن و گرفتن و لگد پرانی را تشویق می کند.
جغجغه بارنگ ها وبافت های متفاوت ( رنگ های روشن برای کوچک تر ها عالی است )
قطعاتی مخصوص گذاشتن در دهان برای کشف و دندان در آوردن.
کتابهای نرم یا پهن
اسباب بازی شش تا دوازده ماهگی
اسباب بازی که باز و بسته می شود.
اسباب بازی های ضربه زدنی، مثل چکش یا طبل.
اسباب بازی هایی که حرکت را تشویق می کند، مثل ماشین هایی که به دنبال بچه کشیده می شود.
اسباب بازی ایی که ایستادن و راه رفتن را تشویق می کند، مثل واگنی پر از مکعب.
کتاب های ساده که دارای عکس ها و کلماتی مرتبط با آن است.
اسباب بازی های موزیکال مثل طبل ها و تکان دادنی ها.

ادامه »

با فرا رسیدن ایام نوروز و فصل بهار، زیبایی های عالم طبیعت جلوه گر شده و آدمی را به یاد خالق زیبا آفرین آنها می اندازد و طراوت و نشاط، جهان هستی را فرا می گیرد. برای کسانی که تربیت شده مکتب قرآن هستند، این تحول و دگرگونی عالم، یادآور عرصه محشر و زنده شدن مردگان برای حساب است. چرا که در بینش توحیدی، زنده شدن زمین در بهار، از مظاهر و آثار رحمت الهی و نشانه ای برای قیامت و زنده شدن مردگان شمرده شده است.
آثار رحمت الهي را نظاره کن
خداوند عزیز در کتاب آسمانی قرآن، مخاطبین خود را به دیدن و نظاره این آثار رحمت امر نموده و فرموده است: «فَانظُرْ إِلَى آثَارِ رَحْمَتِ اللَّهِ كَيْفَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ ذَلِكَ لَمُحْيِي الْمَوْتَى وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ[روم/ ۵۰] به آثار رحمت الهي بنگر كه چگونه زمين را بعد از مردنش زنده مي‏ كند، آن كس(كه زمين مرده را زنده كرد)، زنده كننده مردگان در قيامت است و او بر همه چيز تواناست.»

آثار رحمت الهی چیست؟

«اثر به معناى باقى مانده اى از چيزى است كه بعد از رفتنش بماند، و به هر بيننده بفهماند كه قبلا چنين چيزى مانند اثر پا، و اثر ساختمان در اينجا بوده است. و مراد از رحمت خدا بارانى است كه از ابرها فرو مى ريزد، ابرهايى كه به وسيله بادها گسترش يافته، و آثار باران گياه و درخت و ميوه اند كه هم آثار باران و هم آثار زنده شدن زمين بعد از مردن آن هستند. و برای همین در آيه شريفه فرمود: «نظر كن به آثار رحمت خدا، كه چگونه زمين را بعد از مردنش زنده مى كند.»
زنده شدن زمين با تدبیر الهی
خداوند با تدبیر خود ابر و باران و باد را آفریده و زنده شدن زمين بعد از مردن نیز تدبیر الهی و از آثار رحمت خدا است؛ نباتات و اشجار و ميوه ها از آثار زنده شدن زمين و از آثار رحمت خداوند هستند. در ادامه آیه خداوند رابه عظمت یادنموده و فرموده است: «آن(خداى تعالى)مردگان را، (چه از انسان و چه ساير جانداران) زنده می کند.»
خداوند، زنده کننده زمين مرده و مردگان است
زنده كردن مردگان، مثل زنده كردن زمين مرده است، چون در هر دو مرده اند و آثار حيات از آنها سلب شده است، در فصل بهار، زمین داراى اثر حيات شده و خداوند آن را زنده می كند، و حيات انسان و حيوان نيز این چنین است. خداوندی که مى تواند از بين چند چيز مثل هم، یکی را بعد از مردن زنده كند، چرا نگوييم كه مى تواند آنها را نيز بعد از مردن زنده كند؟ بنابراین وقتى مى بينيم زمين و نبات مرده را زنده كرده، بى درنگ بايد قبول كنيم كه حيوان و انسان را هم مى تواند زنده كند و در پایان آیه می فرماید: «و او بر همه چيز تواناست.» و چرا خدا نتواند مردگان را زنده كند؟ در حالی که قدرت او عمومى، و غير محدود، و غير متناهى است، و قدرت غير متناهى، زنده کردن مردگان بعد از مرگ را نيز شامل مى شود.»[۱]
یکی دیگر از آیاتی که به موضوع زنده شدن مردگان اشاره دارد، آیه نهم سوره مبارکه فاطر است، خداوند در این آیه این گونه معرفی می نماید: «وَاللَّهُ الَّذِي أَرْسَلَ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَسُقْنَاهُ إِلَى بَلَدٍ مَّيِّتٍ فَأَحْيَيْنَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا كَذَلِكَ النُّشُورُ[فاطر/ ۹] و خداوند كسى است كه بادها را مى ‏فرستد كه ابرى را بر مى ‏انگيزد، آنگاه آن را به سوى سرزمينى پژمرده مى ‏رانيم، و بدان زمين را بعد از پژمردنش زنده مى ‏داريم، رستاخيز هم همين‏ گونه است.»‏ در آیه فوق، خداوند زنده شدن مردگان را، مانند زنده ساختن سرزمین مرده بر شمرده است.

قیامت را بسیار یاد کنید

ادامه »

سالروز ولادت با برکت صدیقه ی طاهره که سرور زنان عالم می باشد، در ایران اسلامی به عنوان روز زن نامیده شده است تا بدین بهانه از مقام با عظمت زن یادی شود و از آن تجلیل شود و لازم است قبل از آنکه از چنین مقامی قدر دانی شود، جایگاه زن مسلمان ایرانی شناخته شود تا در مقام عمل فرق آن با زنان بی الگوی دنیای غرب مشخص شده و معلوم شود که وقتی انسان در زندگی فردی و اجتماعی خویش انسان کامل و معصوم را الگوی خود قرار دهد، چگونه به هدف خلقت خود نزدیک شده و بدین وسیله خود را از کژ راهه حفظ می کند.
ما در اینجا زن مسلمان ایرانی را در خانواده و اجتماع با توجه به فرمایشات مقام معظم رهبری مورد باز خوانی قرار می دهیم تا روشن شود که اسلام چه اندازه به زن ارزش و بهاء داده است.

زن در خانواده

«نظر اسلام در باب خانواده و جایگاه زن در خانواده، نظر خیلی روشنی است. «المرأة سیّدة بیتها» بزرگ خانه، زن خانه است؛ این از پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) است. جایگاه زن در خانواده، همانی است که در گفتارهای گوناگون ائمه (علیهم‌السّلام) آمده: «المرأة ریحانة و لیست بقهرمانة». در تعبیرات عربی، قهرمان یعنی کارگزار، پادو، یک خدمتگزار محترم. می فرماید: در داخل خانه، زن قهرمانه نیست؛ ریحانه است، گلِ خانه است. خطاب به مردان می فرماید: بهترین شما کسانی هستند که بهترین رفتارها را با همسرانشان دارند. اینها نظرات اسلام است و از این قبیل الی ما شاء اللَّه وجود دارد».[۱]
«شما بینید این آیه‌ی شریفه در مورد زن و مرد -عمدتاً در داخل خانواده- چه می فرماید «وَ مِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا» یعنی از جمله‌ی نشانه‌ های قدرت الهی یکی این است که برای شما انسان ها، از نوع خودتان و از جنس خودتان همسرانی قرار داد؛ برای شما مردان، زنان را و برای شما زنان، مردان را. از خودتان هستند؛ «مِّنْ أَنفُسِكُمْ» جنس جداگانه‌ ای نیستند، در دو رتبه جداگانه نیستند؛ همه یک حقیقتند، یک جوهر و یک ذاتند. البته در بعضی از خصوصیات، با هم تفاوت هایی دارند؛ چون وظایفشان دو تاست.
بعد می فرماید: «لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا» یعنی زوجیّت و دو جنسی در طبیعت بشر، برای هدف بزرگی است. آن هدف، عبارت است از سکون و آرامش، تا شما در کنار جنس مخالف خودتان در درون خانواده -مرد در کنار زن، زن در کنار مرد- آرامش پیدا کنید.
برای مرد هم آمدن به داخل خانه، یافتن محیط امن خانه، زن مهربان و دوستدار و امین در کنار او، وسیله آرامش است؛ برای زن هم داشتن مرد و تکیه‌ گاهی که به او عشق بورزد و برای او مانند حصن مستحکمی باشد -چون مرد جسماً قویتر از زن است- یک خوشبختی است؛ مایه آرامش و سعادت است.

ادامه »

پس از پیروزی شکوه‌مند انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷، به دعوت امام خمینی(رحمه‌الله‌علیه) همه‌پرسی حکومت جمهوری اسلامی ایران در روزهای ۱۰ و ۱۱ فروردین ۱۳۵۸ در سراسر ایران برگزار شد و ۹۸/۲ درصد شرکت کنندگان با دادن رأی «آری» با برقراری حکومت جمهوری اسلامی موافقت کردند.
در روز ۱۲ فروردین نتایج اعلام شد و این روز را روز جمهوری اسلامی نامیدند. طبق اعلاميه دولت موقت، در رفراندوم ۲۰ ميليون و ۲۸۸ هزار نفر (۹۸/۲ درصد آراء) به حذف سلطنت و برقراری نظام اسلامي «بله» و ۲۴۱ هزار نفر «نه» گفته‌ بودند.

پیام حضرت امام خمینی(قدس سره) به مناسبت ۱۲ فروردین ۱۳۵۸
انقلاب اسلامی ایران سرانجام با فدا شدن خون هزاران نفر در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ به ثمر نشست و به امر امام خمینی(رحمه‌الله‌علیه) در ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ با همه‌پرسی و رفراندوم عمومی به آراء ملت گذاشته شد و بدین ترتیب حکومت ۲۵۰۰ ساله ستم‌شاهی ریشه‌کن و نهال انقلاب اسلامی ایران در این مملکت غرس شد.
پس‌ از این همه‌پرسی عظیم و تاریخی، امام خمینی(رحمه‌الله‌علیه) در پیامی فرمود: «روز دوازده فروردین، روز ظهور شخصیت واقعی مردم ایران، روز پیروزی مستضعفین بر مستكبرین و روز تثبیت انقلاب اسلامی است كه بی‌هیچ ریب و شكی زمینه‌ساز حكومت عدل اسلامی در سراسر جهان‌ خواهد‌ بود».
این روز مقدس، این یوم‌الله پربرکت سرآغاز حیات واقعی اسلام در عصر دنیامداران و دنیاپرستان است كه از معنویت و روحانیت گسسته و سعادت خود را در پیروی از امیال و آرزوهای حیوانی خود می‌دانند».

نکته این پیام مهم این است که امام خمینی(رحمه‌الله‌علیه) این روز را روز عید نامیدند که در خور توجه است، یعنی با تشکیل حکومت اسلامی و سرنگونی حکومت ستم‌شاهی و طاغوت، مردم ایران باید این روز را برای همیشه عید بگیرند، به خاطر این‌که حکومت الله پس از قرن‌ها، در این سرزمین نهادینه‌ شده است و حکومت جبر و استکبار و طاغوت سرنگون‌ شده است. در این روز عزیز ساختار جدید سیاسی اجتماعی ایران بر مبنای رای اكثریت قریب به‌اتفاق مردم مسلمان ایران تثبیت شد.
در این روز پربرکت نظامی متولد شد كه نور اسلام عزیز را پس از گذشت قرن‌های متمادی نه‌تنها در ایران اسلامی، بلكه در سراسر جهان متجلی ساخت. در این روز مقدس حكومتی شكل گرفت كه شعار اصلی آن استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی بود.

تشكیل جمهوری اسلامی نه‌تنها اراده‌ی ملی ایرانیان را بر سرنوشت خود تثبیت كرد و برای آنان استقلال و آزادی را به ارمغان آورد، بلكه این بارقه‌ی امید در دل محرومان و مستضعفان جهان درخشید كه بعد از قرن‌ها رنج و درد، جلوه‌ای از وعده‌ی خداوند تبارک‌وتعالی را شاهد باشند.

ادامه »

ما در این مقاله در صدد آن نیستیم که با روز طبیعت به مخالفت بپردازیم؛ بلکه آنچه ما را بر نوشتن این مقاله واداشت فرهنگ غلط «سیزده به‌در کردن و نحس دانستن عدد ۱۳» است. نحس دانستن عدد ۱۳ از دیر باز در فرهنگ ملل مختلف وجود داشته است و متاسفانه در کشور ما نیز به خصوص بعد از حضور استعمار پير و بعد از ظهور رسانه‌هایی همچون رادیو و تلویزیون، اين خرافات توسط دشمنان اسلام با تاسف فراوان گسترده شده است.
البته همین خرافات در بین دیگر کشورها هم رواج یافته است. در برخی کشورهای جهان، بعضی از معماران تا همین اواخر در بناها از ساخت طبقه سیزدهم پرهیز می‌کردند مثلا بعد از طبقه ۱۲ طبقه ۱۴ به چشم می‌خورد، يعنی عدد ۱۳ را از طبقات حذف کرده‌اند. در سازمان ملل متحد آسانسور از طبقه ۱۲ به طبقه ۱۴ منتقل می شود و طبقه سیزده اصلاً وجود ندارد، در حقیقت طبقه سیزده واقعی همان طبقه چهارده زبانی است.
گاهی پلاک سیزده بر روی نشانی‌ها گذاشته نمی‌شود. مسیحیان در یک اتاق و پشت یک میز، سیزده نفر (در ضیافت شام) نمی‌نشینند. در بعضی هواپیماهای خارجی مانند هواپیمای ایرباس، جای صندلی شماره ۱۳ خالی است و یا صندلی شماره سیزده وجود ندارد و از عدد ۱۲ به ۱۴ می‎رسد. برخی هتل‌ها اتاق شماره‍ ۱۳ ندارند.

در ایران خودمان ۱۳ فروردین روزی شد که باید آن را به‌در کرد و از شر بلاهایش به طبیعت پناه برد. حتی نحسی سیزده تا آنجا بالا گرفت که تا چند دهه قبل، كسی حق نداشت روز سیزده بدر برای دید و بازدید جایی برود؛ مگر این که خودش را برای شنیدن لقب نحس و بدیَمن آماده می‌کرد. دید و بازدید رفتن در روز ۱۳ فروردین در تهران قدیم به معنی نحوست بردن به خانه دیگری بود و هنوز هم در بعضی از شهرهای کوچک گفته می‌شود که تمام بلاهای یک سال در روز سیزده فروردین نازل می‌شود و مهمان ناخوانده این روز، کسی است که بلاها با قدم او به خانه میزبان می‌آیند!
در ایران نیز پلاک برخی از منازل را ۱+۱۲ به‎جای عدد ۱۳ می‌نویسند و نصب می‎کنند و مواردی دیگر از این دست!

شهید مطهری در تاریخ ۱۶ فروردین ۱۳۴۹ در حسینیه ارشاد بر علیه این خرافه و فرهنگ غلط به ایراد سخن‌رانی پرداختند. عنوان سخنرانی «خرافه‎ی ۱۳» بود که استاد مطهری در ابتدای سخنرانی این عنوان را به «دفاع از ۱۳» تغییر دادند.
ایشان در بخشی از این سخنرانی فرموده‎اند: «بحث ما درباره‎ دفاع از ۱۳ است. این عددی که بدون ارتکاب هیچ جرم و

ادامه »